Zgodnie z polskim ustawodawstwem, najwyższą formą ochrony przyrody jest park narodowy. Chroni on zasoby i procesy przyrodnicze dużych obszarów o wybitnych walorach, gdzie przyroda jest stosunkowo najlepiej zachowana
Aktualnie w Polsce funkcjonują 23 parki narodowe, które zajmują blisko 1 % powierzchni kraju. Wśród parków górskich BdPN jest jedynym obszarem chroniącym w naszym kraju przyrodę Karpat Wschodnich.
Według waloryzacji wykonanej dla polskich parków narodowych (Denisiuk i in. 1991), Bieszczadzki Park Narodowy osiąga bardzo wysoką ocenę i lokuje się na trzecim miejscu po Tatrzańskim i Pienińskim Parku Narodowym.
Walory przyrody sprawiają, że BdPN znajduje się w grupie kilku polskich parków narodowych dobrze znanych poza granicami kraju (Białowieski P.N, Biebrzański P.N, Bieszczadzki P.N, Tatrzański P.N.) i jest wymieniany w literaturze światowej w grupie najciekawszych parków europejskich.
Jego atrakcyjność w skali międzynarodowej wynika przede wszystkim z występowania naturalnych ekosystemów karpackiej puszczy, z liczebnymi populacjami dużych ssaków roślinożernych i drapieżnych oraz ptaków drapieżnych. Ponadto osobliwością jest piętro połonin z interesującą wschodniokarpacką roślinnością oraz z centrami występowania rzadkich wysokogórskich gatunków zwierząt bezkręgowych. Wybitne walory BdPN i otaczających go dwóch parków krajobrazowych, przesądziły o utworzeniu w Bieszczadach Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery “Karpaty Wschodnie”.
|