Gatunek eurosyberyjski typowy dla zmiennowilgotnych łąk, w Bieszczadzkim Parku Narodowym dwa istniejące stanowiska z kilkoma osobnikami. Roślina z „Czerwonej listy roślin i grzybów Polski”, „Czerwonej Księgi Karpat Polskich” i „Red data book”. Lists of the threatened plants and animals of the Carpathian National Parks and Reserves” ”; gatunek objęty ochroną ścisłą wskazany jako wymagający ochrony czynnej.
Zagrożenia: Ze względu na niską liczebność populacji wskazane jest ich zasilenie poprzez wprowadzenie osobników wyhodowanych z nasion.
Stanowiska objęte projektem
Dźwiniacz
Monitoring.
W 2011 r. stwierdzono 1 osobnika.
W
2011 r. ze stanowiska zebrano 600 nasion.
Monitoring.
W 2012 r. stwierdzono 1 osobnika (33 pędy).
W
2012 r. ze stanowiska zebrano 150 nasion.
Monitoring.
W 2013 r. stwierdzono 1 osobnika (23 pędy).
Liczba dwulatek wysadzonych w 2013 roku - 10
Monitoring.
W
2014 r. stwierdzono 6 osobników.
Liczba
dwulatek wysadzonych w 2014 roku - 10
Sokoliki
Monitoring.
W 2011 r. stwierdzono 2 osobniki.
W
2011 r. ze stanowiska zebrano 600 nasion
Monitoring.
W 2012 r. stwierdzono 2 osobniki (45 pędów).
W
2012 r. ze stanowiska zebrano 140 nasion.
Monitoring.
W 2013 r. stwierdzono 2 osobniki (35 pędów).
Bieszczadzki
