|
07.06.2005. |
|
Bieszczady położone są w obszarze granicznym pomiędzy Karpatami Zachodnimi i Wschodnimi. Odmienność szaty roślinnej Bieszczadów od dawna zwracała uwagę biogeografów, którzy właśnie w tym rejonie lokowali granicę pomiędzy oboma częściami Karpat.
|
|
Czytaj całość…
|
|
|
07.06.2005. |
W Bieszczadach wyróżnia się trzy piętra roślinności: - piętro pogórza sięgające do ok. 500 m n.p.m., - piętro regla dolnego sięgające do ok. 1150 m n.p.m., - piętro połonin czyli zbiorowisk subalpejskich i alpejskich, rozciągające się od górnej granicy lasu po najwyższe szczyty. |
|
Czytaj całość…
|
|
|
07.06.2005. |
|
W najniższych położeniach Bieszczadzkiego Parku Narodowego, wokół istniejących siedzib ludzkich lub tam gdzie działalność człowieka odcisnęła swe najsilniejsze piętno spotkać można szczególny typ krajobrazu półnaturalnego, lecz pozbawionego intensywnej obecności człowieka
|
|
Czytaj całość…
|
|
|
07.06.2005. |
|
Lasy w Bieszczadach to najbardziej rzucający się w oczy element krajobrazu. Nic więc dziwnego, że przyciągały uwagę badaczy. Podstawy współczesnej wiedzy o zbiorowiskach leśnych Bieszczadów dostarczyły prace Zarzyckiego (1963) oraz Michalika (1993) i Michalika i Szarego (1997). Natomiast badania nad składem gatunkowym i strukturą drzewostanów w Bieszczadzkim Parku Narodowym przeprowadzili Przybylska i Kucharzyk (1999).
|
|
Czytaj całość…
|
|
|
07.06.2005. |
|
Zbiorowiska roślinne bieszczadzkich połonin nie były w latach wcześniejszych bliżej scharakteryzowane. Fragmentaryczne informacje, o połoninach odnaleźć można było w opracowaniach poświęconych zagadnieniom pokrewnym tj. zbiorowiskom leśnym (Zarzycki 1963), florze roślin naczyniowych (Jasiewicz 1965), glebom leśnym (Adamczyk, Zarzycki 1965) oraz łąkom i pastwiskom (Pałczyński 1962).
|
|
Czytaj całość…
|
|
|
07.06.2005. |
|
Karpaty Wschodnie, w tym i Bieszczady, wzbudzały zainteresowanie badaczy już w XIX w. Pierwsze, bardzo ogólnikowe dane pojawiły się we florze Galicji Wilibalda Bessera z r. 1809. Nieco pełniejszych danych dostarczyły późniejsze badania J.A. Knappa (1869, 1872), a zwłaszcza B. Kotuli i E. Wołoszczaka z końca zeszłego stulecia. B. Kotula, nauczyciel gimnazjalny z Przemyśla opublikował w r. 1883 rezultaty badań w “dorzeczu górnego Strwiąża i Sanu”. Podał występowanie kilkuset roślin, w tym wielu bardzo rzadkich i interesujących, zwłaszcza wysokogórskich.
|
|
Czytaj całość…
|
|
|
07.06.2005. |
|
Choć obecnie grzyby nie są już zaliczane do królestwa roślin to tradycyjnie omawia się je w towarzystwie organizmów roślinnych. Grzyby nie były szczegółowo badano w trakcie przygotowywania Planu Ochrony BdPN. Na szeroką skalę prowadzono badania w latach 1958-1965 oraz w r. 1969. Wyniki ogłoszono w kilku publikacjach (Domański i in. 1960, 1963, 1967, 1970, Wojewoda 1994).
|
|
Czytaj całość…
|
|
|
Bieszczadzki
